Artrose van de duimbasis (rhizartrose)
Artrose van de duimbasis is een aandoening waarbij het kraakbeen een de botjes aan de basis van de duim verdund is of zelfs helemaal verdwenen is. Door de artrose ontstaat een ontsteking en vooral pijn.
Artrose aan de duimbasis komt meer voor bij vrouwen en dit al vanaf de leeftijd van 40jaar. Soms kunnen langdurige repetitieve bewegingen van de duim en bepaalde werkomstandigheden de artrose versnellen. Ook kan een erfelijke achtergrond aanwezig zijn.
Symptomen
Meestal zijn de klachten vooral pijn een de duimbasis en pijn bij bepaalde grijpbewegingen (openen van fles of bokaal, knopen van een hemd,..) evenals verminderde bewegelijkheid van de duim. Hierdoor verslechtert de functie van de hand en zien we meestal een uitwendige zwelling aan de duimbasis. Als de artrose verder verergert ontstaat een misvorming van de duim.
Diagnose
De diagnose wordt gesteld aan de hand van het klinisch onderzoek en via beeldvorming (RX of CT).
De behandeling bestaat in de beginfase uit rust, pijnstilling en een duimbrace. Indien dit onvoldoende is, kan op de raadpleging een inspuiting met cortisone of gel worden gegeven tegen de pijn.
Als de klachten hiermee onvoldoende onder controle zijn of snel terugkomen wordt een operatie meestal noodzakelijk.
Er zijn 2 soorten ingrepen mogelijk, afhankelijk van de ernst van de artrose. Ofwel wordt het botje, dat met artrose is aangetast, verwijderd en vervangen door een eigen pees van de voorarm (Burton Pellegrini ingreep) ofwel wordt het gewrichtje aan de duimbasis vervangen door een prothese.
Voor beide ingrepen wordt aangeraden om één nacht te blijven, vooral om de pijnklachten de eerste nacht goed te kunnen behandelen. Na de ingreep wordt een gips aangelegd. Na de gips mag de duim weer progressief normaal gebruikt worden, wel in het begin met een beschermende brace. De eerste 2 maanden worden zwaardere krachtsinspanningen best vermeden.
Behandeling algemeen
In het begin van de aandoening kunnen ontstekingsremmers en rust soms helpen. Indien onvoldoende kan nog bijkomend een inspuiting met cortisone worden gegeven. Indien dit onvoldoende is of als de klachten snel terugkomen gaan we meestal over tot een ingreep. Deze gebeurt via dagopname. Het is de bedoeling om na de ingreep de vinger snel terug te bewegen en te gebruiken. Meestal rekenen we toch op een 6-tal weken rust waarbij best geen zware krachtinspanningen gebeuren.